دل به دریا سپردم
تا مروارید ها برایم ترانه ی عشق بسرایند.
صدف دلتنگی ام،دل بیقرارم را بی تاب می کرد.
من بی وفا نبودم،دل تو وفا نداشت.
و دل من همچون عروسکی بی پناه و درمانده
به دلت پناه برد!!!
ولی تو...!!!
من فقط عروسک بودم
عروسکی در دستا تو که یک روز مرا دور انداختی
و آن روز مرگ تمام آرزوهایم بود.
اما می خواهم،دستانم را به ضریح پاک آسمان بسپارم
تا شاید او به درد دل هایم گوش بسپارد!!!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
دلم بی تو
خزر است
راه به آبهای آزاد ندارد